Το Χριστό δεν Τον προσεγγίζουμε με μαγκιά μα με ταπείνωση.
Γι'αυτό σου είπα απόψε να βγάλεις το χέρι απ'την τσέπη καθώς λιτανεύαμε τον επιτάφιο.
Σήμερα δεν κηδεύαμε ένα μάγκα. Κηδεύαμε ένα βασιλιά.
Σήμερα δεν κηδεύαμε τον Che μα τον πατέρα μας.
Έτσι θα Τον δούμε στη δεύτερή Του παρουσία. Γυμνό από τα ανθρώπινα και ντυμένο τη δόξα.
Τότε με τη μαγκιά θα σταθείς απέναντί Του; Θα τρέμουν τα πόδια σου και η καρδιά σου από τη συνειδητοποίηση του πόσο μικρός είσαι.
Κι εσύ μικρός κι εγώ μικρός. Μα τουλάχιστον κατάλαβέ το από τώρα. Στο Χριστό δεν περνούν μαγκιές. Αν θέλεις να περάσεις τη χαμηλή πόρτα πρέπει να Του μοιάσεις. Κι αν θέλεις να Του μοιάσεις πρέπει να είσαι αληθινός. Χωρίς attitude, χωρίς προσποίηση, γυμνή ψυχή και αδέσμευτα χέρια για να μπορέσεις να κρατηθείς απ'το δικό Του το χέρι.
Καλή ανάσταση, Ν.
