Είχα πάντοτε την υποψία πως η ανάγνωση των λειτουργικών κειμένων από ικανή απόσταση θα μου δημιουργούσε πρεσβυωπία. Ε, ναι, απέκτησα μισό βαθμό. Αλλά, αυτό δεν ερμηνεύει την κοντοφθαλμία των γύρω μου.
Αναρωτιέμαι: Μήπως ζω σε χώρα μυώπων; Δεν βλέπει κανείς τους τα σύννεφα; Δεν αγγίζουν κανένα οι θεοσημείες; Άλλο νερό πίνω εγώ κι άλλο εκείνοι;
Ή μήπως δεν μπορούν να διαχειριστούν την ιδέα; Τραβούν την κουρτίνα για να μη δουν τι συμβαίνει έξω από το σπίτι, κλείνουν τα αυτιά επειδή πιστεύουν πως μην ακούγοντας το βόμβο ξορκίζουν το κακό;
Τι να πω και ποιος να ακούσει; Τι να κάνω και ποιος να μην λοιδωρήσει; Πώς να σκεφθώ και ποιος να με κατανοήσει;
Αναμένω προσευχόμενος αναλογιζόμενος από την σήμερον το αύριον.
Αναρωτιέμαι: Μήπως ζω σε χώρα μυώπων; Δεν βλέπει κανείς τους τα σύννεφα; Δεν αγγίζουν κανένα οι θεοσημείες; Άλλο νερό πίνω εγώ κι άλλο εκείνοι;
Ή μήπως δεν μπορούν να διαχειριστούν την ιδέα; Τραβούν την κουρτίνα για να μη δουν τι συμβαίνει έξω από το σπίτι, κλείνουν τα αυτιά επειδή πιστεύουν πως μην ακούγοντας το βόμβο ξορκίζουν το κακό;
Τι να πω και ποιος να ακούσει; Τι να κάνω και ποιος να μην λοιδωρήσει; Πώς να σκεφθώ και ποιος να με κατανοήσει;
Αναμένω προσευχόμενος αναλογιζόμενος από την σήμερον το αύριον.
