Παρασκευή 25 Ιουνίου 2021

΄όστις φθείρει τον ναόν του Θεού φθερεί τούτον ο Θεός' Α΄ Κορ. 3:17

Μας δίδεται εδώ η απάντηση εάν είναι δογματικό θέμα ή όχι επέμβαση στο σώμα μας το οποίο αποτελεί ναό του αγ. Πνεύματος, ναό του Θεού. Ο απόστολος Παύλος είναι ξεκάθαρος για την πνευματική διάσταση της φθοροποιού επεμβάσεως του ανθρώπου στο ίδιο του το σώμα. Η καταστροφή του σώματος επέχει την ολική καταστροφή από τον ίδιο το Θεό. Και δυο στίχους παρακάτω λέει ο Απόστολος και τα εξής: 'Μηδείς εαυτόν εξαπατάτω· ει τις δοκεί σοφός είναι εν υμίν εν τω αιώνι τούτω, μωρός γενέσθω, ίνα γένηται σοφός.' Η σοφία του ανθρώπου, συνολικά λεγόμενη σήμερα 'επιστήμη', έχει εκφύγει των ορίων της και έχει θεοποιηθεί. Δεν αντιστρατεύεται απλώς το Θεό. Τον αντικαθιστά στο νου των αδιάκριτων ακολούθων της. Και αν ο Θεός είναι ικανός σε μία θρησκεία για την επίλυση όλων των προβλημάτων των μελών της αγίας κοινότητάς Του, τώρα αυτό το ρόλο τον έχει αναλάβει η επιστήμη. Για τον ακόλουθο τής επιστήμης δεν υπάρχει άλυτο ζήτημα. Είναι απλά θέμα χρόνου. Ακούμε πως η αύξηση του προσδόκιμου της ζωής του ανθρώπου είναι θέμα χρόνου. Η διατήρησή του επί της γης επ'άπειρον και αυτό θέμα χρόνου. Πόσο μάλλον η εύρεση προστασίας από υπάρχουσες νόσους. Θέμα χρόνου. Τι ξεχνάμε; πως ακόμη και εάν η επιστήμη έχει συμβάλλει στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή δεν είναι αυτή η δημιουργός της ζωής. Πώς ακόμη και αν προσομοιώσει μορφές ζωές με αυτές που υπάρχουν στη φύση δεν κατέχει πλήρως τους μηχανισμούς λειτουργίας τους. Πώς εάν παράξει βιολογικά όπλα δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί και να τα εξουδετερώσει. Κανένας ας μην εξαπατά τον εαυτό του νομίζοντας πως είναι σοφός. Γιατί; απαντά ο ίδιος Απόστολος: 'η γαρ σοφία του κόσμου τούτου μωρία παρά τω Θεώ εστι. γέγραπται γαρ· ο δρασσόμενος τους σοφούς εν τη πανουργία αυτών.' Δύο τινα: είτε ο Θεός έχει δώσει τη σοφία και την επιστήμη, οπότε δεν είναι πανουργία, είτε η σοφία και η επιστήμη δεν είναι εκ Θεού αλλά κοσμική και ίσως και πονηρή, οπότε ιστάμενη μπροστά στη δημιουργική και συντηρητική σοφία του Θεού είναι μωρία. Πόσο σοφή είναι η τελευταία στροφή του ποιήματος 'Ο μαθητευόμενος του μάγου' του Goethe. 'Denn als Geister ruft euch nur zu seinem Zwecke, erst hervor der alte Meister.' Ο κύριος των πνευμάτων, μόνο αυτός, μπορεί να τα υποτάξει. Όταν ο άνθρωπος γίνεται μαθητευόμενος μάγος (συνέντευξη Luc Montagnier στο γαλλικό κανάλι FranceSoir) ψωνίζει από κατάστημα μη εγκεκριμένων ειδών, αλλιώς, ψωνίζει θάνατο. Ας αγαπήσουμε και μια φορά τον εαυτό μας όπως μας αγάπησε ο Θεός. Ο Δημιουργός και συντηρητής του σύμπαντος κόσμου. Ας αφήσουμε σε Αυτόν και το θέλειν και το ενεργείν. Τα λοιπά είναι εκ του πονηρού.