Mariupol

Mariupol, Mariupol,

your shoulders have taken up the burden of the war!
for how long can you resist?
for how long can you last?

Maria, look upon your polis,
with your veil, Maria, cover them all.

Ζούμε σε χώρα μυώπων;

Είχα πάντοτε την υποψία πως η ανάγνωση των λειτουργικών κειμένων από ικανή απόσταση θα μου δημιουργούσε πρεσβυωπία. Ε, ναι, απέκτησα μισό βαθμό. Αλλά, αυτό δεν ερμηνεύει την κοντοφθαλμία των γύρω μου.

Αναρωτιέμαι: Μήπως ζω σε χώρα μυώπων; Δεν βλέπει κανείς τους τα σύννεφα; Δεν αγγίζουν κανένα οι θεοσημείες; Άλλο νερό πίνω εγώ κι άλλο εκείνοι;

Ή μήπως δεν μπορούν να διαχειριστούν την ιδέα; Τραβούν την κουρτίνα για να μη δουν τι συμβαίνει έξω από το σπίτι, κλείνουν τα αυτιά επειδή πιστεύουν πως μην ακούγοντας το βόμβο ξορκίζουν το κακό;

Τι να πω και ποιος να ακούσει; Τι να κάνω και ποιος να μην λοιδωρήσει; Πώς να σκεφθώ και ποιος να με κατανοήσει;

Αναμένω προσευχόμενος αναλογιζόμενος από την σήμερον το αύριον.